In april dit jaar hadden we de tickets al gekocht, en zaterdag was het dan eindelijk zo ver! Het 10 jarig bestaan concert van Delain in Paradiso te Amsterdam! Speciaal voor deze show had Delain vier 'Special Guests' geregeld, namelijk Elissa White-Gluz van Arch Enemy, Liv Kristine van Leaves Eyes, George Oosthoek van MaYaN en Burton C. Bell van Fear Factory. Marco Hietala van Nightwish kon hier helaas niet bij zijn, hij werd bij de nummers waar hij normaal meezingt geprojecteerd achter de band. Ook is de show opgenomen voor een DVD die volgend jaar rond augustus uit zal komen.
Rond half vijf sloot ik mij aan in de rij, en ik stond al snel vlak bij de deur. Omdat de VIP al eerder naar binnen mocht kwam er dus veel ruimte vrij. Iets voor zeven gingen de deuren open en konden wij naar binnen. Iedereen buiten verwachte dat de VIP al vooraan zou staan dus deden we lekker rustig aan. Eenmaal in de zaal bleek er niemand te staan dus was het rennen naar het podium! Stond ik dan toch nog mooi frontrow!
Een paar minuten later kwamen ook de VIP gasten binnen, dit had dus eigenlijk andersom gemoeten. Voor ons natuurlijk wel ideaal dat wij eerder binnen waren, maar niet eerlijk tegenover de VIP die een enorm bedrag hadden betaald en nog uit de kelder moest komen van het voorafgaande feestje met de band.
Om half negen begon de show met Hands Of Gold samen met Elissa White-Gluz! Super gaaf om haar een keer live te zien! Ze kan niet alleen grunten maar ook nog erg goed hoog zingen!
Tijdens het nummer Where Is The Blood zong Charlotte in duet met Burton C. Bell. Ik kende het nummer zelf nog niet zo goed, maar het was erg gaaf om live te horen!
Het dertiende nummer was Sleepwalkers Dream en hierbij speelden Ruben, Merel, Otto en Timo niet mee. In plaats daarvan traden Rob van der Loo, Guus Eikens en Sander Zoer op. Het was wel jammer dat Charlotte tijdens dit nummer aardig wat problemen had met haar microfoon en hierdoor moest ze vaak even het podium verlaten.
Vlak voordat het nummer See Me In Shadow begon werd er een rook machine aangezet waarbij de rook op de grond blijft. Niet bepaald ideaal voor de mensen op de eerste rij omdat het podium erg hoog was en je vrijwel niets zag. Met dit nummer zong Charlotte een duet met Liv Kristine. En wat is dit een mooi nummer live!
De grunts in Pristine werden deze keer niet vertolkt door Otto, maar door George Oosthoek.
Voordat Delain het laatste nummer zou gaan spelen vroeg Charlotte aan het publiek of wij zo veel mogelijk lawaai konden maken, omdat ze niet zeker wist of wij nog wel een nummer aan konden. Dus de hele zaal begon als een gek te schreeuwen haha. Charlotte komt uiteindelijk terug het podium op in een gloednieuwe papieren jurk geïnspireerd op de jurk uit de clip van We Are The Others. Dit was ook het laatste nummer.
De show was echt geweldig, maar wel met de nodige problemen. Vooraan, waar ik dus stond was het geluid niet optimaal. De zang kon je namelijk niet goed horen. Maar de sfeer was wel echt super! Het publiek deed goed mee en was er ook veel interactie tussen de band en het publiek. Zeker voor herhaling vatbaar en ik kan niet wachten tot de DVD volgend jaar uit komt!
~ Lorena
Geen opmerkingen:
Een reactie posten